"Wspomnienia o Macieju Bednarkiewiczu" to nowa publikacja Biblioteki Więzi. Współautorami są m.in. kard. Stanisław Dziwisz, Hanna Suchocka czy Krzysztof Zanussi.
Z książki wyłania się nakreślony przez wiele osób portret wybitnego prawnika i autorytetu nie tylko w środowisku adwokatury. Maciej Bednarkiewicz w powojennej historii naszego kraju był jedną z tych osób, które dzięki swej odwadze, hartowi ducha i wierności ideałom, ale też zwykłej ludzkiej dobroci stały się dla Polaków wzorem postępowania i obywatelskiej postawy w obliczu rozgrywających się na naszych oczach politycznych i społecznych zdarzeń.
Współautorami książki są m.in. kard. Stanisław Dziwisz, prymas Józef Kowalczyk, Hanna Suchocka, Barbara Piwnik, Andrzej Dobosz, Krzysztof Zanussi.
Do książki dołączono płytę z filmem "Niedokończona rozmowa z mecenasem Maciejem Bednarkiewiczem" Lidii Ujazdowskiej i Macieja Różańskiego. Film wyprodukowało Muzeum Historii Polski w 2018 r.
Adwokat Maciej Bednarkiewicz, obrońca w procesach politycznych, prezes Naczelnej Rady Adwokackiej w latach 1989-1995.
Studia prawnicze odbył na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1969 roku, nieprzerwanie, prowadził praktykę adwokacką. W latach 80-tych był obrońcą w sprawach politycznych. Był adwokatem opozycyjnej poetki Barbary Sadowskiej, matki Grzegorza Przemyka - maturzysty, śmiertelnie pobitego w maju 1983 r. przez milicję w Warszawie. To zaangażowanie kosztowało go kilka miesięcy spędzonych w areszcie. Współpracował z Komitetem Prymasowskim, pomagającym internowanym. Bronił prześladowanych robotników radomskich, występował w procesie sprawców masakry na Wybrzeżu w 1970 r., angażował się w procesy po śmierci dziewięciu górników z kopalni „Wujek”, zabitych przez ZOMO w pierwszych dniach stanu wojennego w grudniu 1981 r. Przez kilkanaście lat starał się o to, by były szef MSW gen. Czesław Kiszczak odpowiedział za przyczynienie się do śmierci górników z kopalni „Wujek”.
W 1989 roku startował z ramienia Komitetu Obywatelskiego do Sejmu X kadencji i został posłem. Dwukrotnie – w latach 1991–1993 i 1997–2001 - pełnił funkcję sędziego Trybunału Stanu. Zasiadał również w radzie konsultacyjnej Centrum Monitoringu Wolności Prasy Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.
W latach 1989-1995 był prezesem Naczelnej Rady Adwokackiej.
Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Wielką Odznaką "Adwokatura Zasłużonym".
Zmarł 11 listopada 2016 r.