Do Komisji etyki, praktyki adwokackiej i wykonywania zawodu NRA w dniu 22.06.2021r. wpłynęło zapytanie, czy używanie terminu adwokatka jest naruszeniem godności zawodu adwokata.
Komisja wyraża pogląd, że używanie feminatywów ma kulturotwórcze znaczenie. Dążenie do symetrii systemu nazw zawodów, w tym zawodu adwokata, ma podstawy społeczne, a nie językowe.
Tworzenie i używanie w wypowiedziach form żeńskich nazwy zawodu może odbywać się za pomocą rzeczownika pani poprzedzającego formę męską pani adwokat lub poprzez związki składniowe adwokat wniosła. Może także odbywać się poprzez dodanie przyrostka – ka, np. adwokatka, co jest formą dopuszczalną gramatycznie i poprawną. Nie jest przeszkodą wieloznaczność przyrostka -ka, ani fakt, że pełni on często funkcję zdrabniającą (na co powołuje się wnioskujący o stanowisko). Rada Języka Polskiego w stanowisku z dnia 25.11.2019r. odniosła się szczegółowo do nazw zawodów tworzony m.in. poprzez przyrostek -ka, uznając ich poprawność, oraz stwierdziła, że „w polszczyźnie potrzebna jest większa, możliwie pełna symetria nazw osobowych męskich i żeńskich w zasobie słownictwa”. Rada Języka Polskiego przywołała różne formy tworzenia nazw żeńskich, w tym poprzez przyrostek -ka. Rada zaznaczyła, że tworzenie nazw żeńskich może odbywać się także za pomocą końcówek fleksyjnych (ta) ministra, (ta) doktorka, [co dla zawodu adwokata mogłoby prowadzić do formy (ta) adwokata - przyp. Komisji], co jednakże zdaniem Rady Języka Polskiego, nie jest dla systemu słowotwórczego typowe.
Zdaniem Komisji nie jest także przeszkodą dla używania formy adwokatka okoliczność, że rota ślubowania adwokackiego odwołuje się wyłącznie do formy męskiej, niezależnie od płci, gdyż taka konwencja językowa jest typowa dla kultury i słownictwa czasów, które tę kulturę tworzyły.
Inkluzywność środowiskowa powinna wyrażać się w otwartości na kulturotwórcze przemiany, oraz w szacunku dla osób, które czują potrzebę wyrażenia żeńskości zawodu adwokata lub zawodu wykonywanego w postaci feminatywu adwokatka. Wartością dla adwokatury jest drugi człowiek, jego poczucie tożsamości i godności. Ta konkluzja prowadzi do wniosku, że posługiwanie się poprawną formą gramatyczną żeńskiego oznaczenia zawodu adwokat w postaci adwokatka – nie godzi w etykę zawodową.
