Naczelna Rada Adwokacka na posiedzeniu plenarnym 25 marca przyjęła uchwałę, w której nakłada na adwokata, któremu postawiono zarzuty popełnienia przestępstwa umyślnego, obowiązek niezwłocznego poinformowania o tym dziekana swojej izby. Taka informacja nie stanowi samoistnej podstawy wszczęcia postępowania dyscyplinarnego.
Wcześniej swoje stanowisko w tej sprawie przedstawiła Komisja Etyki przy NRA. W uzasadnieniu rekomendacji do podjęcia takiej uchwały, Komisja zwraca uwagę na potrzebę posiadania przez samorząd wiedzy o fakcie postawionego adwokatowi zarzutu popełnienia przestępstwa, ponieważ jej brak może okazać się niekorzystny zarówno dla adwokatury, jak i adwokata, który znalazł się w kłopotliwym dla niego położeniu. Dowiedziawszy się o postawionym adwokatowi zarzucie, organy samorządu mają bowiem szansę na odpowiednią reakcję zarówno w relacjach zewnętrznych, jak i wewnętrznych.
Chodzi tutaj o możliwość podjęcia:
a) działań ograniczających oczywiste w takich sytuacjach straty wizerunkowe,
b) działań zmierzających do zainicjowania procedury pozwalającej na wyjaśnienie zasadności postawionego zarzutu,
c) działań pozwalających na skonsultowanie z adwokatem – zwłaszcza jeśli nie korzysta on z pomocy obrońcy i nie dysponuje własnym doświadczeniem zawodowym w sprawach karnych – właściwej reakcji na postawiony mu zarzut,
d) działań, które – w razie wystąpienia tego rodzaju konieczności – zapewniałyby pomoc prawną klientom tego adwokata, jeśli on sam nie byłby jej w stanie świadczyć.
W ocenie Komisji Etyki, realizacja takiego obowiązku nie byłaby samooskarżaniem, czy dostarczaniem dowodów przeciwko samemu sobie, lecz w istocie jedynie przekazaniem samorządowi informacji o sytuacji, w jakiej znalazł się adwokat, któremu postawiono zarzuty w postępowaniu karnym.
Uchwała nr 12, przyjęta przez Naczelna Radę Adwokacką ma brzmienie:
1. Adwokat, któremu przedstawiono zarzut popełnienia przestępstwa umyślnego, ma obowiązek niezwłocznego poinformowania o tym fakcie dziekana okręgowej rady adwokackiej, właściwej dla siedziby zawodowej adwokata.
2. Pochodząca od adwokata informacja o przedstawionym mu zarzucie popełnienia przestępstwa nie stanowi samoistnej podstawy wszczęcia postępowania dyscyplinarnego przeciwko temu adwokatowi.
