Poniżej publikujemy stanowisko zespołu do spraw kobiet przy Naczelnej Radzie Adwokackiej dotyczące rozstrzygnięcia przez Trybunał Konstytucyjny konstytucyjności przepisu dopuszczającego aborcję. 22 października TK orzekł, że przepis art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży, zezwalający na dopuszczalność aborcji w przypadku dużego prawdopodobieństwa ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu albo nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu jest niezgodny z konstytucją.

STANOWISKO

ZESPOŁU DS. KOBIET PRZY NACZELNEJ RADZIE ADWOKACKIEJ

W ZWIĄZKU Z ROZSTRZYGNIĘCIEM TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO 

Z DNIA 23 PAŹDZIERNIKA 2020 R.

Rozstrzygnięcie z 22 października 2020 r. przyjęte przez Trybunał Konstytucyjny w składzie budzącym u większości prawników wątpliwość, wywoła okrutne, poniżające i krzywdzące konsekwencje dla wielu kobiet w Polsce, jak również dla ich rodzin i lekarzy. Jego skutkiem będzie także zwiększenie skali zjawiska podziemia aborcyjnego i turystyki aborcyjnej.

Wartości konstytucyjne, na które wprawdzie powoływano się w orzeczeniu, w szczególności ludzka godność i będące jej wyrazem prawo wyboru, zostały w wyniku tego wyroku kobietom odebrane. Dodatkowo, poza dwoma zdaniami odrębnymi, w uzasadnieniu nie dostrzegamy żadnej argumentacji o równowadze wartości konstytucyjnych, jakimi są prawo do życia i prawo do samostanowienia, ani rozważań poświęconych konieczności ich pogodzenia.

Poza rozważaniami pozostało także zagadnienie moralnej oceny działalności państwa, zmuszającego kobiety i ich rodziny do zachowań i postaw heroicznych, do znoszenia traumy oraz cierpienia narodzin chorego dziecka, które nie ma żadnych szans na przetrwanie.

Zastanawiamy się, dlaczego wyrok decydujący o prawach kobiet i de facto o ich życiu zapadł w przeddzień kolejnych obostrzeń sanitarnych i przeciwepidemicznych? Dlaczego rozważania w tym przedmiocie nie zostały poprzedzone debatą społeczną i oceną statystyk? Komu służy taki sposób decydowania o losie tysięcy polskich kobiet i ich rodzin? Odpowiedzi na te pytania prowadzą, co konstatujemy z goryczą, do wniosku, iż decyzja jest wynikiem rozgrywek politycznych, w których dobro kobiet i dzieci jest traktowane instrumentalnie.

Protestujemy i głęboko nie zgadzamy się na rozstrzygnięcia, które zapadają poza właściwym trybem ustawodawczym, a prowadzą do kryminalizacji działań służących ochronie godności i podstawowych praw kobiet. Godzą one nie tylko w system praworządności, ale przede wszystkim w kobiety znajdujące się w najtrudniejszej sytuacji życiowej i ekonomicznej w Polsce.

Marta Tomkiewicz,

Karolina Kuszlewicz,

Daria Skrzypczak-Kozikowska,

Monika Sokołowska,

Zuzanna Warso,

dr Katarzyna Golusińska,

Marta Seredyńska,

Natalia Klima-Piotrowska,

Sylwia Gregorczyk-Abram,

Emilia Barabasz,

Małgorzata Mączka -Pacholak,

Agata Owczarska,

Zuzanna Michałek-Strzelewicz,

Katarzyna Gajowniczek-Pruszyńska