30 sierpnia 2020 r. zmarł adw. Andrzej Bąkowski. Członek kolegium redakcyjnego „Palestry”, wieloletni działacz samorządu adwokackiego, dwukrotny sędzia Trybunału Stanu, obrońca polityczny w czasach PRL-u.

Urodził się 23 listopada 1927 roku w Mińsku Mazowieckim. Był synem rotmistrza Wojska Polskiego. W czasie II wojny światowej wstąpił do Szarych Szeregów. W 1946 r. zdał maturę i zapisał się na Wydział Prawa pierwszego powojennego rocznika Uniwersytetu Warszawskiego. Ślubowanie aplikanckie złożył 9 marca 1953 r. Ślubowanie adwokackie złożył dwa lata później i zaczął pracę jako adwokat w Mińsku Mazowieckim. W latach 1976 - 2001 zawód wykonywał w Zespole Adwokackim w Warszawie, przy ul. Kijowskiej. Aktywność zawodową zakończył w 2011 r.

W 1956 r. zaczęła się jego działalność samorządowa. Został zastępcą rzecznika dyscyplinarnego w warszawskiej radzie adwokackiej. Tę samą funkcję pełnił w latach 1970-1973 r. przy Naczelnej Radzie Adwokackiej.  W 1982 r. został członkiem Wyższego Sądu Dyscyplinarnego. W 1989 r. powołany został na rzecznika dyscyplinarnego NRA. Funkcję tę pełnił przez dwie kadencje. W latach 1995-1998 był członkiem Prezydium Naczelnej Rady Adwokackiej. W 1998 powrócił do WSD, gdzie wydawał orzeczenia do 2010 r. W tym czasie, w latach 2001-2007 był wiceprezesem WSD. Wielokrotnie zasiadał w komisji etyki przy NRA. Przez wiele lat wspierał swoją wiedzą i doświadczeniem Prezydium NRA jako konsultant Prezydium. 

Od 2015 r. był członkiem redakcji „Palestry”. W piśmie relacjonował posiedzenia Prezydium NRA i plenarne NRA. W cyklu „Po lekturze” dzielił się swoimi recenzjami książek o tematyce prawniczej i historycznej.    

Dwukrotnie był sędzią Trybunału Stanu – w latach 1991 – 1993 oraz w 1997 – 2001.

W latach 70. i 80. był obrońcą w procesach o zabarwieniu politycznym. W czasie stanu wojennego był obrońcą w procesie Radia „Solidarność” oraz procesie Komitetu Obrony Robotników. Między innymi za tę aktywność został w 2009 r. odznaczony Krzyżem Kawalerskim Odrodzenia Polski. Środowisko adwokackie uhonorowało mec. Bąkowskiego w 1999 r. odznaką „Adwokatura Zasłużonym”, zaś w 2010 r. „Wielką Odznaką Adwokatura Zasłużonym”.  

Mecenas Andrzej Bąkowski cieszył się w środowisku adwokackim wielkim autorytetem i sympatią. Był prawym człowiekiem o przedwojennych manierach. Dla każdego był niezwykle życzliwy, dla każdego miał dobre słowo. Z troską i miłością myślał o Adwokaturze. W filmie z cyklu „Nestorzy Adwokatury Polskiej” mówił: „Adwokatura jest moją pasją, moim życiem, centrum mojego zainteresowania”.

Pogrzeb Pana Mecenasa odbędzie się 7 września, o godz. 14.00 w kościele pw. Opatrzności Bożej w Warszawie Wesołej, przy ul. Piotra Skargi 2.