Na budynku siedziby ORA w Toruniu 15 grudnia zostanie odsłonięta tablica upamiętniająca adw. Tadeusza Perdzyńskiego, działacza ruchu oporu podczas II wojny światowej, uczestnika Powstania Warszawskiego.

Z inicjatywą odsłonięcia tablicy pamiątkowej ku czci adw. Tadeusza Perdzyńskiego wyszedł Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej. Data zbiega się z 60. rocznicą wpisania Mecenasa na listę aplikantów adwokackich Wojewódzkiej Rady Adwokackiej w Bydgoszczy.

Adw. Tadeusz Perdzyński (ur. 1910, zm.1989) Ukończył Szkołę Podchorążych w Artylerii w Toruniu w 1932 r., w chwili wybuchu II wojny światowej był oficerem zawodowym w 22. Dywizji Piechoty na Śląsku i brał udział w walkach obronnych. Następnie wrócił do Warszawy, gdzie był czynnym członkiem ruchu oporu w szeregach Służby Zwycięstwa Polski. Od listopada 1941 r. służył w sztabie Obszaru Warszawskiego, od lipca 1942 r. był oficerem Sztabu Komendy Głównej AK. W czasie Powstania Warszawskiego walczył jako oficer Sztabu Ścisłego gen. Bora-Komorowskiego, potem był oficerem łącznikowym Komendy Głównej AK, oficerem operacyjnym Sztabu Zgrupowania Północ, szef em Oddziału Operacyjnego Sztabu Okręgu Warszawa.

Za udział w Powstaniu i służbę w Armii Krajowej odznaczony Krzyżem Virtuti Militari, trzyktronie Krzyżem Walecznych, Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami.

Pomimo studiów prawniczych, które odbywał w latach 1945-47 na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, nadal był zawodowym wojskowym – do 1949 roku był szefem artylerii w Dowództwie Marynarki Wojennej w Gdańsku, potem podjął pracę w Przedsiębiorstwie Budowlano-Inżynieryjnym Miasta Gdańska.  

W maju 1950 r. aresztowany przez Informację Wojskową pod zarzutem działalności dywersyjno-szpiegowskiej na rzecz imperialistów. Przebywał w więzieniu w Gdyni, Warszawie, Rawiczu. W 1956 r. zwolniony z więzienia i zrehabilitowany. Wrócił do Torunia, gdzie podjął pracę adwokata.